De overheid verwacht terecht dat iedereen zich overal “goed” gedraagt. Goed gedrag vooral de algemene gedragsregels rond veiligheid, respect en het vermijden van overlast volgen. Toch is het een utopie te denken en te verwachten dat iedereen zich “goed” zal gedragen. Waarom? Vanwege de dualiteit.
Meerderheid aan goede mensen
De dualiteit tussen goed en slecht heeft altijd bestaan en zal waarschijnlijk, spijtig genoeg, ook altijd blijven bestaan. Sinds het begin van de beschaving is de dualiteit in de mens er altijd geweest. Er zijn altijd goede en slechte mensen geweest. Gelukkig is er een meerderheid van goede en een minderheid van slechte mensen. In elke groep zal er dan ook altijd een minderheid voor onveiligheid, respectloos gedrag en overlast zorgen en dus ook in de groep van hondenbaasjes op wandeling.
Een beleid dat beperkingen invoert vanwege een minderheid en noodzakelijke gecontroleerde vrijheid verbiedt kan je moeilijk een goed beleid noemen. Lees ook goed versus slecht beleid. Daarom is ook een zo goed als algemene aanlijnverplichting gebaseerd op een minderheid van onverantwoord los wandelende baasjes met honden onrechtvaardig.
...
Een overheid of organisatie mag dan ook nooit een norm voor “iedereen“ instellen om een bepaalde vrijheid toe te staan. De regel waarbij honden allemaal aan de lijn moeten, omdat er een aantal baasjes met honden voor onveilige toestanden en overlast zorgen is, onrechtvaardig en slecht beleid.
Een goed hondenwandelbeleid aanvaardt dat overlast en onverantwoord los nooit helemaal geweerd kan worden, beloont goed gedrag, bestraft slecht gedrag en probeert de goede groep te vergroten, bv. door meer en betere sensibilisering en betere opleidingen en scholing. M.a.w. belonen van verantwoord(elijk) los en bestraffen van onverantwoord los en een beleid om de groep verantwoorde baasjes te vergroten.
Het is belangrijk om als maatschappij te aanvaarden dat er goed en kwaad bestaat en zoveel mogelijk in te zetten op het goede om zo het kwade te verminderen, maar zonder te verwachten dat al het kwade zal verdwijnen.
De dualiteit toepassen op het wandelen met honden betekent onverantwoord los opsporen via gerichte controles, en verantwoord(elijk) los aanvaarden, omdat het binnen de essentie van de wet valt. De essentie van de wet is “geen overlast” door controle over het doen en laten van de hond d.m.v. de fysieke lijn of de mentale lijn.
Verantwoord(elijk) los voldoet aan alle voorwaarden waarvoor de wet in het leven geroepen is nl. de bescherming van mens, dier, natuur en eigendom.