Slecht en goed beleid

De kernwoorden zijn veiligheid, vrijheid en verplichting en het belangrijkste woord is overlast.
Veilig wandelen met vrijheid zonder overlast.

Een goed beleid moet daar een evenwicht in vinden. Op een veilige manier wandelen, maar toch met genoeg vrijheid voor de hond.
De mens wandelt als mens en de hond wandelt als hond met de intentie en overtuiging om “iedereen en alles met rust te laten.” En dit is verantwoord(elijk) los in zijn puurste vorm.

Een slecht beleid wordt gevoerd vanuit een ivoren toren zonder voeling met wat baasjes en honden echt nodig hebben, houdt geen rekening met de werkelijkheid, past de letter van de wet toe en bestempelt elke hond die zonder fysieke lijn wandelt als “ongecontroleerd loslopende hond die dwars door bos en natuur loopt en iedereen lastig valt.” Dat is niet alleen een grote misvatting, maar ook een grote leugen. De noodzakelijke vrijheid wordt gegeven via te kleine, ongeschikte hondenzones waar je niet of nauwelijks in kan wandelen. Het resultaat, dat bij een gehandhaafd beleid zal blijven bestaan is, dat ieder rechtgeaard, verantwoord baasje, ondanks onterechte boetes, de wet zal blijven overtreden uit noodzaak om de basis wandelbehoeften van de hond te vervullen.

Een goed beleid daarentegen aanvaardt en erkent dat er goed en slecht bestaat. Een minderheid veroorzaakt overlast en wandelt onverantwoord los. Een meerderheid wandelt verantwoord(elijk) los. De meeste Vlamingen zijn intelligente mensen die best wel weten of hond(en) steeds aan de fysieke lijn (uiteraard met voldoende lengte) of ook aan de mentale lijn kan/kunnen tijdens het wandelen.
Daardoor vragen wij ook niet om grotere hondenzones waar de honden overal los mogen lopen en niet op de paden moeten blijven. Hondenzones kunnen een aanvulling zijn, maar zijn niet de essentie.
De essentie is de mentale lijn aanvaarden als in “hond onder controle” en daardoor voldoen aan de aanlijnplicht: een tolerant beleid voor verantwoord(elijk) los buiten de bebouwde kom op een rustig pad.
Aangezien verantwoord(elijk) los betekent op de paden en aan de rand van de paden, kan het overal toegepast worden op elk pad buiten de bebouwde kom.
Zones waar alle honden fysiek aangelijnd moeten zijn, worden buiten de bebouwde kom beperkt tot echt drukke plaatsen, broedgebied en begrazingszones.
Honden-verboden-zones zijn zelden nodig.
Tenslotte kan er met de hedendaagse technologie ook een app ontwikkeld worden met informatie over de wandelrichtlijnen.
Heel nuttig en handig, want je kan in één oogopslag zien waar je bent en wat mag en niet mag.
Bv. groen betekent dat verantwoord(elijk) los is toegelaten.
Oranje betekent alle honden aan de fysieke lijn.
Rood is honden verboden.
Praktisch wordt dan overal de bebouwde kom oranje met ook in de grote agglomeraties groene stroken en zones.
Wegen met gemotoriseerd openbaar verkeer worden oranje en onverharde wegen buiten de bebouwde kom worden groen op enkele uitzonderingen na.
Broedgebied en begrazingszones worden oranje.

...